Manisa'daki Aigai Antik Kenti'ndeki arkeoloji kazılarında, antik dönemde şehirlerin önemli toplanma merkezleri olan tiyatrolara giriş çıkışları kolaylaştırmak için yapılan ve vomitorium adı verilen 2 bin 200 yıllık giriş ve taşlara oyulmuş tiyatro maskları ve Hermes'in asası figürü bulundu. 3 metre genişliğinde 6 metre yüksekliğindeki yapı halen ilk günkü gibi ayakta duruyor

Tarihi milattan önce 8'inci yüzyıla kadar uzanan Aigai Antik Kentinde Kültür ve Turizm Bakanlığı, Manisa İl Kültür Turizm Müdürlüğü ve Manisa Celal Bayar Üniversitesi (MCBÜ) Arkeoloji Bölümü işbirliğinde yürütülen 2018 arkeolojik kazılar tamamlandı.

MCBÜ Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Yusuf Sezgin başkanlığındaki kazı ekibi, bu yılki çalışmalarında Aigai Tiyatrosu'nun toprak altında kalan 2 bin 200 yıllık vomitoriumunu gün ışığına çıkardı.

Doç. Dr. Yusuf Sezgin, AA muhabirine yaptığı açıklamada, antik kentte 2004 yılında başlayan kazılarda kentin sosyal yaşamı hakkında önemli bulgulara ulaştıklarını, her geçen yıl buluntulara yenisinin eklendiğini, bu yıl gün yüzüne çıkardıkları vomitoriumun da bunlardan biri olduğunu ifade etti.

Buldukları yapıyı Milattan önce 2. yüzyıla tarihlendirdiklerini dile getiren Sezgin, 3 metre genişliğinde ve 6 metre uzunluğundaki yapının yaklaşık 6 bin 600 seyirci kapasiteli tiyatronun doğusunda bulunan antik yoldan gelen seyircileri, tiyatronun içerisine ulaştırmak için tonozlu bir koridor şeklinde inşa edildiği söyledi.

Hermes'in asası figürü de bulundu

Sezgin, yapıda büyük bir mühendislik başarısı sergilendiğine işaret ederek, şöyle konuştu: "Yapının blok taşları üzerinde inşa faaliyetlerini kolaylaştırmak için kullanılan taşçı işaretleri görülmektedir. Bu işaretlerin amacı üzerindeki işaretleri takip ederek taşların doğru sırayla doğru yere konmasını kolaylaştırmaktır. Ayrıca yapının kemer taşları üzerinde tiyatro masklarına ait kabartmalar açığa çıkarttık. Bunlardan biri de Yunan mitolojisinde haberleşme tanrısı olarak bilinen Hermes'in asası."

- "Giriş çıkışı düzenliyor"

Yapının örneklerine çevredeki arkeolojik kentlerde pek rastlanmadığına dikkati çeken Sezgin, "Roma döneminde kentteki nüfusun artmasıyla beraber böyle bir bina inşa etme ihtiyacı duyulmuş. Bu çok özel işlevsel bir yapı. Tiyatronun yapımından 200 yıl sonra inşa edilmiş. Kalabalık gruplar tiyatroya geldiğinde giriş çıkış problemli hale gelebilir. Bu yapı bunu düzenliyor." diye konuştu.

Doğancan Bingöl - AA