14 Şubat Sevgililer Günü'nün paganizmden hıristiyanlığa, hıristiyanlıktan kapitalizme uzunan öyküsü.

Popüler olarak Sevgililer Günü'nün arka planı "270 yılında rahip Aziz Valentinus'un Roma İmparatoru II. Cladius tarafından kafası uçuruldu. 226 yıl sonra 496'da ise Papa Gelasius, "14 Şubat"ı "Aziz Valentin Günü" ilan etti. "Aziz Valentinus Yortusu", 19. yüzyıla gelindiğinde Amerikalı Esther Howland'ın ilk "Sevgililer Günü" kartını göndermesinden bu yana farklı biçimde kutlanmaya başlandı" şekline özetlenir. 

Oysa bu günün tarihi arka planı daha eskilere dayanır. 

Antik Yunan'da mitolojik tanrılardan Zeus'un Hera ile evliliğine dayanan Gamelia şenliği yapılırdı. Gamelion ayı günümüzde 15 Ocak- 15 Şubat'a karşılık geliyordu.   Roma İmparatorluğu'nda 13-14-15 Şubat tarihlerinde kutlanan Lupercalia adlı festival karşımıza çıkıyor. Festivalde erkekler bir kutunun içine atılmış kağıtlardan kızların ismini çekiyordu. Festival boyunca bu eşleşmede bir araya gelen çiftler sevgili oluyor, hatta kimisi evleniyordu.   Kilise pagan kutlamalarını bitirmek istedi ve şenlikleri Aziz Valentine adına kutlamalara dönüştürdü. İlk resmi Aziz Valentine günü Papa Gelasius tarafından 496 yılında 14 Şubat'ta ilan edildi.   Aziz Valentine'in seçilmesinin ayrı bir hikayesi vardır.   İngiliz edebiyatının kurucularından Londralı Geoffrey Chaucer’ın 1382'de yazdığı “Kuşlar Meclisi” adlı şiiri kritik dönemeç olarak görünüyor. Chaucer'in şiirinin 309 ve 310. dizeleri şöyleydi: "Çünkü Aziz Valentinus günüydü o gün / Ki her kuş gelir bir sevgili seçerdi o gün." Bu şiirin esin kaynağı ise sufi Feridüddin Attar’ın XII. yüzyılda yazdığı “Mantıku’t-Tayr: Kuşların Konuşması / Kuşların Dili” adlı eseridir.   XIX. yüzyılda kapitalizm olaya el attı ve kartpostal geleneğini ticarileştirdi. 1916'da ABD Missouri'de Kansas merkezli Hallmark Kartları şirketi, seri üretime geçerek, kutlamaların şeklinin hemen hemen bugünkü halini almasında önemli dol oynadı.   Ve derken aşk ilişkileri kapitalizmin ele aldığı alanlar arasına girdi.