Müttefikler Savaşı

1.Müttefikler Savaşı: MÖ 357-355. İkinci Deniz Birliğine üye bazı kentle­rin Atina’ya baş kaldırarak başlattığı savaş.

Atina’nın üstünlüğüne duyulan hoşnutsuzluk ve Atina’lı generallerin dayattığı zorla alınan vergiler savaşın sebebi olmuştur.

Savaş Byzantion, Rodos, Kos ve Khios’u Karya satrabı Mausolos’un kışkırtması ile başladı. Kente tahıl sağlayan rota üzerinde bulunduğu için Byzantion’un isyana katılması Atinalıları özellikle tedirgin etti. Başlangıçta diplomasi yolunu denediler ancak önce MÖ 357’de Khios açıkla­rında daha sonra MÖ 356’da yine Khios yakınlarında Embata’daki deniz sa­vaşını kaybettiler. Bunun üzerine Perslerin isyancıların tarafına katılması ris­ki doğunca Atina antlaşma yaparak savaşı sonlandırmaya mecbur oldu. Khi­os, Kos ve Rodos birlikten ayrıldılar, Byzantion tam özerklik kazandı.

2. Müttefikler Savaşı:  MÖ 220-217. Makedonya kralı Philippos V ve Yunan müttefikleri ile Aitolia Birliği, Sparta ve Elis güçleri arasındaki savaş.

Aitolia güçlerinin saldırganlığı ile başlayan savaş Philippos’un zaferinden sonra Naupaktos Barış antlaşması ile sonlandı. Arabuluculuk girişimleri fazla zaman geçmeden sonuç verdi çünkü savaşın uzaması Hannibal’in Roma’ya karşı kazandığı başarılardan faydalanarak egemenliğini Adriyatik’e doğru genişlet­meyi uman Philippos V’un çıkarlarına uygun değildi. Barış antlaşması görünüşte hiçbir şeyi değiştirmedi. Bir süre sonra Roma Philippos’a karşı Aitolia Birliği ile ittifak kurunca eski düşmanlıklar yeniden canlandı. Bu savaştan sonra Roma Doğu Akdeniz’le ilgili siyasi konularda hakem rolünü üstlendi.

3.Müttefikler Savaşı: MÖ 91-87.  Roma’ya bağlı İtalya halkları ile devletleri­nin Roma’nın ayrıcalıklarına karşı başlattıkları savaştır.

Bu yüzden ‘İtalik Savaşı’ olarak da bilinir. Ayrıca Latincede müttefikler anlamına gelen socii kelimesinden türetilen isimle bu savaşa İngilizcede ‘Social War’ da denir. Uzun yıllar Roma’nın yanında yer alan bu halklar Roma’nın otokratik yönetimi yerine kendilerine yurttaşlık hakkının ve bunun sağladığı ayrıcalıkların tanınmasını istiyorlardı. Bu konuda yasal düzenleme yapan M. Livius Drusus’un öldürülmesi savaşı başlattı. Asıl şiddetli çarpışmalar MÖ 90-89 arasında cere­yan etmiştir. MÖ 89’da Roma’nın doğusunda Fucine Gölü Çarpışması’nı müt­tefik güçleri kazandı. Aynı yıl gerçekleşen çarpışmaların ardından Roma bir­likleri, müttefiklerin kontrolündeki Asculum Picenum kentini ele geçirdiler. Diğer taraftan daha güneyde bulunan ve müttefiklerin kontrolünde olan Pompei kentinin de Romalıların eline geçmesinden sonra savaş son buldu. Savaşı Roma kazandı ancak müttefikler istedikleri hakları elde ettiler.