Evolution and Human Behavior'da yayınlanan bilimsel makaleye göre şehvet içeren öpüşme yaklaşık 21 milyon yıl önce insanımsı ve insansı varlıklarda görülen bir davranıştı. Makalede yer alan bilgilere ve ikrobiyom verilerine göre Neandertallerin öpüşme olasılığı çok yüksekti

Öpüşme, insansılarla ortaya çıkmış kadim bir davranış

Evolution and Human Behavior (Evrim ve İnsan Davranışları) derrgisinde yayınlanan "'Öpüşmenin evrimine karşılaştırmalı bir yaklaşım' başlıklı makaleye  göre; Oxford Üniversitesi, University College London ve Florida Institute of Technology’den araştırmacılar, insanımsı türler arasında bugüne dek yapılmış ilk geniş ölçekli evrimsel öpüşme analizini gerçekleştirdi.

Maakine öğrenimi temelli 10 milyon simülasyonluk Bayesyen modeller, öpüşmenin küçük insansılarla (Hylobatidae) ayrılan soy hattında, büyük insansıların ortak atasından itibaren geliştiğini ihtimalini gösteriyor.

Ekip, davranışın yalnızca  insanda değil; şempanze, bonobo ve orangutanlarda da görüldüğünü doğruladı. Tek istisna, “verinin yetersizliği nedeniyle” Doğu gorilleri. Araştırmada öpüşme; “agresif olmayan, aynı tür bireyler arasında gerçekleşen, ağız-ağız teması ve dudak/çene hareketi içeren, gıda aktarımı olmayan davranış” olarak tanımlandı.

Neandertallerde öpüşme olasılığını %84 oalrak hesapladı.

Çalışmanın çarpıcı sonuçlarından biri, Neandertallerin öpüşmüş olma ihtimalinin %84,3 olarak hesaplanması.

Bu bulgu, daha önce her iki türün de ağız içi mikrobiyotada aynı Methanobrevibacter oralis suşlarını paylaşmış olmasına dayanarak yapılan yorumları destekliyor.

Araştırmacılara göre bu ortak mikrobiyom, iki tür arasında geçmişte tükürük teması gerektiren etkileşimler yaşandığına işaret ediyor. Bu temas yollarından biri premastikasyon (yetişkinin yiyeceği çiğneyip yavruya vermesi) olsa da yeni analizler, öpüşmenin çok daha güçlü bir açıklama olduğunu ortaya koyuyor.

Florida Teknoloji Enstitüsü Psikoloji Fakültesi'nde yardımcı doçent ve makalenin ortak yazarı Dr. Catherine Talbot , "Öpüşmek sıradan veya evrensel bir davranış gibi görünse de, insan kültürlerinin yalnızca %46'sında belgelenmiştir," diyor. "Sosyal normlar ve bağlam, toplumlar arasında büyük ölçüde farklılık gösteriyor ve öpüşmenin evrimleşmiş bir davranış mı yoksa kültürel bir icat mı olduğu sorusunu gündeme getiriyor. Bu, bu soruyu ele almanın ilk adımı."

İşlevi hâlâ tam çözülemedi ama çok eşli sistemlerde daha sık görülüyor

Çalışma, öpüşmenin evrimsel işlevinin sanıldığından daha karmaşık olduğunu ortaya koyuyor.
Veriler, primatlarda öpüşmenin özellikle çok erkekli–çok dişili sürü yapılarında daha sık görüldüğünü gösteriyor. Bu durum, öpüşmenin;

Eş seçimi (koku ve ağız florası yoluyla sağlık/genetik uygunluk değerlendirme), Cinsel uyarıyı artırma, Gerilim azaltma ve sosyal bağ güçlendirme, Bağışıklık sistemini karşılıklı mikrop değişimiyle uyarmaya yardımcı olma

gibi birden fazla işlevinin olabileceğine işaret ediyor.

Çalışmada ayrıca öpüşmenin, özellikle premastikasyon pratiği bulunan türlerde daha sık görüldüğü ve davranışın kökeninin ebeveyn-yavru temaslarından evrimleşmiş olabileceği değerlendiriliyor.

Araştırmacılar, mevcut verilerin özellikle büyük insansılar dışındaki türlerde sınırlı olduğunu vurgulayarak, davranışın evrimsel kökenine ilişkin daha güçlü sonuçlara ulaşmak için yeni gözlemlere ihtiyaç olduğunu belirtiyor.

Kaynak: Oxford Üniversitesi