İstanbul’un en önemli tarihsel savunma yapılarından Yedikule Hisarı, Osmanlı döneminde devlet hazinesinin korunduğu Hazine Kulesi’nde başlatılan yeni restorasyon aşamasıyla yeniden gündemde. Fatih Belediyesi öncülüğünde ve bilim kurulu denetiminde yürütülen çalışmalar, yapının özgün mimarisini koruyarak kültürel mirasın gelecek kuşaklara aktarılmasını hedefliyor.

Osmanlı Mali Sisteminin Sessiz Tanığı
Yedikule Hisarı, Bizans’tan Osmanlı’ya uzanan çok katmanlı tarihsel kimliğiyle İstanbul’un en erken dönem anıtsal yapıları arasında yer alıyor. Özellikle Osmanlı Devleti döneminde devlet hazinesi ve savaş ganimetlerinin muhafaza edildiği Hazine Kulesi, imparatorluğun mali ve siyasi gücünün simgesel mekânlarından biri olarak öne çıkıyor. Kule, yalnızca askerî savunma yapısı değil, aynı zamanda merkezi yönetimin güvenlik ve ekonomi anlayışını yansıtan özgün bir mimari unsur niteliği taşıyor.

Restorasyonda Yeni Aşama
Fatih Belediyesi tarafından yürütülen Yedikule Hisarı restorasyon çalışmalarında Hazine Kulesi için kapsamlı bir müdahale süreci başlatıldı. Çalışmalar, daha önce yapılan belgeleme, rölöve ve malzeme analizlerinin ardından uygulama safhasına geçti. Yetkililer, restorasyonun aceleci değil, uzun vadeli koruma hedefleri doğrultusunda ve evrensel koruma ilkelerine uygun biçimde sürdürüldüğünü vurguluyor.

Bilim Kurulu Denetiminde Koruma Yaklaşımı
Fatih Belediye Başkanı M. Ergün Turan’ın da katılımıyla gerçekleştirilen yerinde incelemelerde, alanında uzman akademisyen ve restoratörlerden oluşan bilim kurulu, yapının özgün dokusunun korunmasına yönelik değerlendirmelerde bulundu. Restorasyon sürecinde malzeme uyumu, strüktürel sağlamlık ve tarihsel izlerin okunabilirliği temel kriterler olarak ele alınıyor. Bu yaklaşım, yapının yalnızca fiziksel olarak değil, tarihsel anlam bütünlüğüyle korunmasını amaçlıyor.

Gelecek Kuşaklara Açık Bir Miras
Restorasyonun tamamlanmasının ardından Hazine Kulesi’nin, Yedikule Hisarı’nın bütüncül ziyaretçi rotasına entegre edilmesi ve kültürel miras anlatısını güçlendirecek biçimde yeniden işlevlendirilmesi planlanıyor. Böylece yapı, yalnızca geçmişin sessiz bir tanığı olarak değil, yaşayan bir kültür varlığı olarak İstanbul’un kültürel belleğinde yer almaya devam edecek.

Arkeolojikhaber