İskoçya'nın Black Isle bölgesinde, yeni konut inşaatı öncesi yapılan arkeolojik tetkik kazılarda ortaya çıkan Rosemarkie hazinesi, sadece metal değil, binyıllık bir topluluğun ritüel ve ilişkilerini de gün yüzüne çıkardı. Bronz bilezikler, organik kalıntılar ve çözülmeyen düğümler, geçmişin tanıkları olarak arkeologlara önemli şeyler anlattı.

Highlands'da bulunan 3000 yıllık Tunç Çağı hazinesinin sırları ortaya çıkıyor. Arkeologlar, bu bulgunun, Tunç Çağı'nın sonunda hazineyi gömen insanlar hakkında "muazzam miktarda" bilgi edinmelerine olanak sağladığını söyledi.

Özel şirket olarak arkeoloji hizmetleri veren  Guard Archaeology ekibi, 894-794 M.Ö. tarihli hazinenin sadece metal işçiliğiyle değil, bracken yaprakları ve ağaç kabuğu gibi nadir organik kalıntılarla da dikkat çekti. Özellikle bir düğüm, binyıllık bir bağın sembolü olarak arkeoloji literatürüne geçti.

Kazılarda ortaya çıkan 3300 M.Ö.’ye uzanan yerleşim, yedi yuvarlak evle altı yüzyıllık bir yaşam döngüsünü barındırıyor. Evlerin ardışık inşası, bir aile soyunun mekânsal izlerini taşıyor.

Dokuz bilezik ve kolyeden hiçbiri birbirine benzemiyor. Bu çeşitlilik, farklı hane veya bireylerin katkısıyla oluşmuş kolektif bir gömü ritüelini düşündürüyor. En ağır penannular bilezik ise İskoçya’da şimdiye dek bulunan en büyük örnek.

İzotop ve metalurji analizleri, hazinedeki bronzun İngiltere ve Galler’den geldiğini gösteriyor. Bu, İskoçya’daki Bronz Çağı zanaatkârlarının geniş bir ticaret ağına sahip olduğunu kanıtlıyor.

Hazinenin dikkatlice paketlenmiş olması, geri alınmak üzere gömüldüğünü düşündürüyor. Ancak geri dönüş hiçbir zaman gerçekleşmemiş. Bu da Rosemarkie topluluğunun tarihsel bir kırılma yaşadığını ima ediyor.

arkeolojikhaber.com