Mevkūf ne demetir? Mevkūf terimi ne anlama gelir

Mevkūf, Arapça'da durmuş; durdurulmuş anlamına gelir. Vakfetmek; dikilmek, durmak; durdurmak anlamlarında gelen vakf kökünden türetilmiştir.

Mevkūf, ilahiyat terimi olarak, hadis biliminde "Sahâbenin sözü ve fiili" anlamına gelir. 

Mevkuf terimi bazan “kabul veya reddedileceği konusunda hüküm verilemeyen hadis” mânasında kullanılmış, bazan da tâbiîn ve daha sonraki dönemlerde yaşayan âlimlerin sözleri için kullnaılmıştır.

Şâfiî mezhebi mensupları ile Horasan âlimleri mevkuf yerine eser kelimesini kullanmışlardır.

Ebû Dâvûd es-Sünen, mevkufu “maksûr” şeklinde kullanmış ama bu terim yaygınlaşmamıştır.

Mevkuf rivayetler Kur’an’ın tefsirinden zühd ve takvâya dair konulara, hukukî meselelere ait beyan ve ictihadlardan gaybî ve uhrevî bahislere kadar çok geniş bir alanı içine almaktadır